Kwesta dla Krystiana z Żar. Chociaż cmentarze są zamknięte, udało się zorganizować zbiórkę

Kwesty przy żarskich cmentarzach są organizowane od dziesięciu lat. To pierwszy rok, gdy zbiórka nie odbyła się w takie formie, jak do tej pory. Wolontariusze, w poprzednich katach, stali z puszkami przy bramach cmentarzy 1 listopada. Cel był zawsze jeden i konkretny - pomoc dla chorego dziecka z Żar. W tym roku to Krystian Jóźków, 16 - latek chory na dystonię. Kiedy okazało się, że cmentarze będą zamknięte przez trzy dni, organizatorzy, czyli stowarzyszenie Tobie i Miastu, postanowili odwołać kwestę. Jednak w niedzielę udało się zorganizować zbiórkę. Mimo wszystko! Pieniądze można było wrzucać do puszek podczas spaceru zorganizowanego w Żarach. Mieszkańcy zbulwersowani zamknięciem cmentarzy przeszli ulicami spod Lidla na cmentarz.
- Mamy pozwolenie jednodniowe na zbiórkę, postanowiliśmy mimo wszystko pomóc Krystianowi tak jak możemy - mówi Edyta Gajda, organizatorka kwesty. - Pieniądze będziemy liczyć w najbliższych dniach.
Krystianowi można wciąż pomóc wpłacając pieniądze bezpośrednio na jego konto:
Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”
Alior Bank S.A., nr rachunku: 42 2490 0005 0000 4600 7549 3994
Tytułem: 38046 Jóźków Krystian darowizna na pomoc i ochroną zdrowia
|Tutaj możesz wpłacić pieniądze na konto Krystiana
Krystian ma 16 lat, mieszka w Żarach. Niedawno skończył żarską "Dwójkę", teraz jest uczniem LO im. B. Prusa. I chociaż choroba, która go dotknęła, jest nieodwracalna, Krystian i jego mama nie poddają się. Jeszcze kilka lat temu nasz bohater był zdrowym, wesołym nastolatkiem, nic nie wskazywało na to, że mógłby mieć tak poważne problemy ze zdrowiem.

Zaczęło się od dolegliwości z nogą, która odmawiała mu posłuszeństwa.

- Wydawało mi się, że coś jest nie tak, on tę nogę tak ciągnął za sobą. Poprosiłam lekarza o skierowania do neurologa i usłyszałam, że tylko szukam na siłę chorobę u dziecka - wspomina pani Danuta, mama Krystiana.

Jednak intuicja mamy nie zawiodła, bo okazało się, że chłopiec cierpi na poważną chorobę. Zanim postawiono diagnozę, minęło kilka lat. Dopiero w czerwcu tego roku potwierdzono ostatecznie, że to dystonia. - Jeździliśmy po lekarzach do Szczecina, Warszawy, Poznania. Dopiero dyrektorka naszej "dwójki" podała mi namiar na lekarza, który zajmuje się trudnymi do zdiagnozowania chorobami - mówi pani Danuta. - Wszystko potwierdziło się po badaniach genetycznych.

Choroba jest nieuleczalna, nie ma na nią żadnych leków. Jedynym lekarstwem i kołem ratunkowym do tego, by ją zatrzymać, jest rehabilitacja. Krystian stracił mowę, ma sparaliżowaną część ciała, porozumiewa się z otoczeniem pisząc na komputerze. Fundusz refunduje jedynie 80 godzin rehabilitacji w roku, to kropla w morzu potrzeb. Jedna godzina prywatnej to ok. 75 zł. Miesięcznie ok. 1400 zł. - To są ogromne koszty, wcześniej udawało mi się dowozić Krystiana, teraz nie mam już na to pieniędzy, na szczęście rehabilitantka może przychodzić do domu. Koszty są duże, ale wiem, że tylko to może pomóc Krystianowi, żeby choroba się nie rozwijała tak szybko.

Zobacz, jak kwestowano rok temu