Miód, który powstaje z pasji i miłości do pszczół — pszczelarstwo, które daje płynne złoto

Mmm! Nie tylko herbata z miodem, ale i kawa z tym naturalnym słodzikiem smakuje wspaniale! Zaskoczeni? Spróbujcie sami takiego połączenia, a przekonacie się, że chętniej będziecie sięgać po miód niż cukier, przygotowując poranną „małą czarną”. Kawa zyska na smaku, a Wasz organizm odwdzięczy się za dawkę tego złotego nektaru.

Miód zawiera bowiem potrzebne mikroelementy, w tym:

• żelazo,
• wapń,
• magnez,
• fosfor,
• witaminy z grupy B,
• witaminę C,
• przeciwutleniacze, które neutralizują szkodliwe działanie wolnych rodników i usuwają ich nadmiar z organizmu.

Przeciwutleniacze (antyoksydanty) zapobiegają tym samym poważnym uszkodzeniom komórek i – co za tym idzie – ich przedwczesnemu starzeniu.

Dobroczynne właściwości miodu znali już starożytni Egipcjanie, którzy do grobowców faraonów wkładali naczynia z tym słodkim, gęstym płynem. Mało tego! W Egipcie oddawano nawet kult pszczołom, a sam miód składany był w ofierze bogom. Oczywiście służył on również do produkcji jednego z najstarszych alkoholowych napojów na świecie – miodu pitnego. Egipcjanie podejmowali również pierwsze próby hodowli pszczół, jednak bardziej ceniono ten miód, który pozyskiwano od pszczół dziko żyjących.

Relaks najlepiej smakuje wtedy, gdy człowiek krząta się po swojej pasiece! Nie wierzycie? Zapytajcie Artura Burakiewicza. Pan Artur na co dzień pracuje w wydziale wzorcowni w firmie SWISS KRONO, gdzie odpowiada za przygotowanie ekspozycji paneli podłogowych oraz ich dalszą wysyłkę do klientów na całym świecie, jednak gdy tylko wraca do domu, zamienia się w wytrawnego pszczelarza opiekującego się 35 pszczelimi rodzinami. I właśnie to jest zajęcie, które nie tylko daje mu mnóstwo satysfakcji, ale również pozwala wypocząć na łonie przyrody.

– Pszczelarstwem interesowałem się już dawno, natomiast na dobre pasja odżyła 5 lat temu – mój teść bardzo chciał, abym zbudował dla niego ul. Zacząłem przeglądać rozmaite projekty, schematy i konstrukcje uli, po czym wybudowałem kilka „pszczelich domów”. I tak się zaczęło – wspomina pan Artur.

Ul to jedno. Najważniejsi są jednak jego lokatorzy. Pewnie nie wszyscy z was wiedzą, że istnieją różne gatunki, rasy i linie pszczół.

– W Polsce najpopularniejsze są rasy kraińska, Buckfast oraz włoska i to właśnie one zalecane są pszczelarzom do hodowli. Nieco mniej rozpowszechniona jest rasa kaukaska, która pojawiła się u nas dopiero w połowie XX wieku – tłumaczy nasz rozmówca i kontynuuje:

– Ja sam hoduję w swojej pasiece pszczoły rasy kraińskiej. Krainki doskonale sprawdzają się w polskich warunkach, są pszczołami łagodnymi i dlatego są idealnym wyborem dla hodowców, którzy dopiero zaczynają przygodę z pszczelarstwem. W swojej pasiece mam również pszczoły rasy Buckfast, które charakteryzują się dużymi walorami użytkowymi. Co ciekawe, Buckfast to pszczoła stworzona od początku przez człowieka, łącząca w sobie cechy wielu ras pszczoły miodnej. Rasa tych pszczół została wyhodowana w latach 20. XX wieku w pasiece klasztornej angielskiego opactwa Buckfast.

Pszczoły są niezwykle ważną częścią naszego ekosystemu. Odpowiedzialne są za zapylanie roślin, a co za tym idzie, produkcję żywności. Brak zapylaczy bardzo szybko odbiłby się negatywnie na dostępności nie tylko owoców i warzyw, ale również niektórych roślin paszowych wykorzystywanych w hodowli zwierząt.

– Przede wszystkim Europa Zachodnia boryka się ze zmniejszoną populacją pszczół. Wszystko przez monokulturę rolnictwa, czyli zanik różnorodności roślin oraz stosowanie środków chemicznych, które w dużej mierze są zabójcze dla owadów – podkreśla pan Artur.

Osłabienie liczebności pszczół miodnych szczególnie odczuwane jest w Niemczech, Francji, Belgii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Włoszech i Hiszpanii, czyli tam, gdzie dominuje schemizowany model rolnictwa. Taki sam „niechlubny” trend utrzymuje się w Chinach oraz Ameryce Północnej.

A jak sytuacja wygląda w Polsce, a konkretniej – na Ziemi Lubuskiej?

– W Lubuskiem mamy do czynienia ze zjawiskiem przepszczelenia. Oznacza to, że obserwujemy zbytnie zagęszczenie rodzin pszczelich. Wszystko z powodu za dużej ilości uli w stosunku do pożytków, czyli roślin nektarowych dostarczających owadom pokarm. W Żarach i okolicach jest naprawdę dużo pszczelarzy, ale... nie ma się co dziwić! Nasz region jest gęsto zalesiony, panują tu bardzo dobre warunki dla hodowli zapylaczy – mówi nasz rozmówca.

Artur Burakiewicz na swoją pasję pszczelarską przeznacza w okresie wiosenno-letnim nawet kilkanaście godzin tygodniowo. Jak sam mówi, pszczelarstwo daje mu mnóstwo przyjemności, przede wszystkim pozwala się wyciszyć i zrelaksować po dniu pracy. Satysfakcja jest tym większa, że – poza kojącym wpływem natury – pan Artur wynosi ze swej pasji znacznie więcej – zdrowy miód.

– Od swoich pszczół pozyskuję miód wielokwiatowy i rzepakowy, który smakuje naprawdę wyśmienicie – zaznacza.

Miód to nie tylko gratka dla podniebienia, ale również szereg właściwości prozdrowotnych, które daje jego spożywanie.

Każdy jego rodzaj miodu ma swoją barwę, odrębny smak oraz szereg cech, którymi wyróżnia się od pozostałych płynnych nektarów

• Miód lipowy — właściwości
  Miód lipowy to skarbnica witamin z grupy B, potasu, magnezu i manganu. To jeden z najlepszych sprzymierzeńców w czasie uporczywych przeziębień. Jego regularne spożywanie uodporni organizm na wirusy, a jeśli już padniemy ofiarą grypy lub przeziębienia, wspaniale nas rozgrzeje i ukoi drogi oddechowe. Miód lipowy posiada bowiem właściwości przeciwkaszlowe, co więcej, ułatwia zasypianie, łagodzi stres oraz dobroczynnie wpływa na równowagę ciśnienia w organizmie. Miód lipowy ma również silne działanie antybiotyczne, które pomagają w zwalczaniu chorób dróg moczowych.

  Miód lipowy charakteryzuje się jasnożółtą barwą, z wyczuwalnym posmakiem lipy. Warto go mieć w kuchennym kredensie, zwłaszcza jesienią, gdy panuje tzw. sezon grypowy.

• Miód akacjowy — właściwości
  Mód akacjowy charakteryzuje się bardzo jasną, niemal przezroczystą barwą. Dzięki dużej zawartości fruktozy miód ten krystalizuje się powoli, na długo zachowując swoją płynną postać. Oczywiście zapachem przypomina kwiaty akacji.

  A jakie są jego właściwości? Przede wszystkim zaleca się spożywanie go na choroby żołądkowe. Miód akacjowy przyspiesza bowiem regenerację błon śluzowych żołądka i wspomaga prawidłowe trawienie. Ma on również działanie moczopędne oraz przeciwzapalne i bakteriobójcze.

• Miód spadziowy — właściwości
  Miód spadziowy jest produktem zawierającym spadź, czyli lepką, słodką ciecz pojawiającą się w postaci kropel, tzw. rosy miodowej, na liściach i gałązkach niektórych gatunków drzew. Spadź wydalana jest przez owady ssące, między innymi przez mszyce żywiące się sokami roślinnymi.

  Miód spadziowy może być barwy szarozielonej, brązowej, a nawet czarnej. Wszystko zależy od gatunku drzewa, z którego pozyskiwana jest miodowa rosa. Krystalizuje się wolno, przybierając postać grudkowatą. Ma lekko korzenny zapach i najmniej słodki smak ze wszystkich rodzajów miodów.

  Miód spadziowy z drzew iglastych (np. świerków, sosen) działa przeciwzapalnie, odkażająco oraz wykrztuśnie. Miód ze spadzi liściastej ma podobne działanie, lecz dzięki właściwościom moczopędnym lepiej nadaje się do leczenia schorzeń dróg moczowych.

• Miód wrzosowy — właściwości
  Miód wrzosowy ma z kolei ciemną barwę i jest mniej „lejący” w porównaniu do innych miodów. Podczas jego spożywania można wyczuć delikatny aromat wrzosu.
  Ten rodzaj miodu sprawdzi się w profilaktyce przeziębień, ponieważ wzmacnia układ odpornościowy i znakomicie rozgrzewa organizm.

• Miód rzepakowy — właściwości
  Dzięki swojej kremowej konsystencji i delikatnemu smakowi, miód rzepakowy jest chętnie wybierany przez konsumentów. Ale nie tylko te walory przemawiają za tym, by częściej sięgać po ten rodzaj „słodkiej przyjemności”. Miód rzepakowy korzystnie wpływa bowiem na gardło i oskrzela, a dzięki zawartości potasu reguluje pracę mięśnia sercowego.

  Żeby jednak nie było „za słodko”, powinny na niego uważać osoby borykające się z cukrzycą – z uwagi na wysoki indeks glikemiczny, trzeba ten rodzaj miodu spożywać z umiarem (Uwaga! Pomimo iż wszystkie miody są zdrową alternatywą dla cukru, cukrzycy nie powinni sięgać po nie bez ograniczeń).

Oczywiście rodzajów miodu jest wiele, my przybliżyliśmy te, które są najbardziej popularne.

A jaki rodzaj miodu poleca nasz rozmówca, Artur Burakiewicz?

– Pamiętajmy, że miód to nie panaceum na całe zło – śmieje się pan Artur i dodaje:

– Gdybym miał wybierać z palety miodów i ich dobroczynnych właściwości, to wybrałbym miód gryczany, który zawiera m.in. żelazo, fosfor, potas, magnez, cynk, witaminy z grupy B i rutynę, która oczyszcza naczynia krwionośne. Ten rodzaj miodu często zaleca się osobom starszym borykającym się z chorobami sercowo-naczyniowymi.